การแข่งขัน Volta au Alentejo pro เสร็จสิ้นที่เมือง Evora ประเทศโปรตุเกส ในวันอาทิตย์นี้ เราเล่นกีฬาและพบว่ามันเป็นส่วนที่น่ารักของโลก
300 เมตรสุดท้ายของ Evora Granfondo ในโปรตุเกสคือการเดินทางย้อนเวลากลับไป พวกเขาพาคุณจากถนนคู่ที่ทันสมัย ผ่านกำแพงเมืองยุคกลาง ใต้ป้อมปราการของปราสาทสมัยศตวรรษที่ 14 และในที่สุดก็มาถึงเชิงวัดโรมัน
เป็นเส้นทางที่ล้ำค่ามาก – เพียงพอที่จะได้รับสถานะเป็นมรดกโลกของ Evora UNESCO – แต่หลังจาก 170 กิโลเมตรเป็นก้อนและหกชั่วโมงที่ต้องทนกับลมที่พัดแรงและลมแรงอย่างต่อเนื่อง ป้าย '300 เมตร' อาจกล่าวได้เช่นกัน 'ยินดีต้อนรับสู่นรก'. เกือบทุกเมตรสุดท้ายนั้นขึ้นเนินและปูด้วยหิน
ป้ายสุดท้ายทอดยาวจากเสา Corinthian ของวิหารโรมัน (ปัจจุบันได้เห็นฉากความพยายามของมนุษย์และการเสียสละทุกอย่างที่เจ็บปวดและสีฉูดฉาดราวกับพิธีทางศาสนาที่จัดขึ้นเมื่อ 2,000 ปีก่อน) จนถึง 600 ปี -เก่า Torre das Cinco Quinas หลังจากพยายามปีนขึ้นไป 300 เมตรสุดท้าย - เมื่อรู้สึกราวกับว่าก้อนหินดูดพลังงานจากแขนขาของฉันจนหมด - ฉันคาดหวังว่าอย่างน้อยที่สุดจะได้รับการต้อนรับจากความงามในเสื้อคลุมองุ่นและถ้วยแก้ว ของไวน์ แต่ฉันกลับเข้าร่วมคิวของผู้ขับขี่ที่ห่อด้วยเหงื่อเพื่อซื้อกล่องสควอชสีส้มและพาสต้าชามหนึ่ง โดยหวังว่าเศษเวาเชอร์อาหารที่ฉันหาจากกระเป๋าหลังจะยังเปียกอยู่
หลังจากเติมพาสต้าจนเต็มหน้าแล้ว ฉันก็กดคลิกข้ามจัตุรัสที่ปูด้วยหินไปยังแผงขายน้ำขวดหนึ่ง ฉันขอให้ร่างสูงเอนหลังโต๊ะหนุนช่วยส่งขวดให้ฉันหน่อยเมื่อฉันกลืนน้ำลายลงไปเท่านั้นที่ฉันได้เรียนรู้ว่าคนที่ฉันเพิ่งเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ขายเครื่องดื่มเป็นวีรบุรุษในท้องถิ่นและเป็นผู้ชนะของ 2,000 Volta a Portugal, Vitor Gamito ฉันได้รับการสนทนาและในภาษาอังกฤษที่แตกสลาย Vitor บอกฉันว่าเขาต้องดิ้นรนกับก้อนหินสองสามร้อยเมตรสุดท้ายเหล่านั้นด้วย เขาทำ Granfondo เสร็จในกลุ่มผู้นำมากกว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ นอกจากนี้เขายังเปิดเผยว่าเขาจะคัมแบ็กมืออาชีพใน Volta ในเดือนกรกฎาคม
สิ่งที่นักปั่นมืออาชีพมีคือหน้าตาสดใสและเปล่งปลั่งหลังจากเสร็จสิ้นการแข่งขันความอดทนอันยิ่งใหญ่ ในขณะเดียวกัน ฉันมองและฟังราวกับว่าฉันเพิ่งใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมายึดติดกับหลังคาของรถไฟที่เคลื่อนที่เร็วเพื่อชีวิตที่รัก ขอให้เขาหายดีและออกไปนอนใต้เงาซากปรักหักพังนับพันปี
อรุณสวัสดิ์ Evora
หกชั่วโมงก่อนหน้านี้ ฉันเคยประหลาดใจกับกีฬาที่มีอารยะเช่นนี้ เริ่มตั้งแต่ 9.00 น.! สิ่งเหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นก่อนรุ่งสางเพื่อค้นหาโรงแรมของคุณที่ยังไม่ได้รับประทานอาหารเช้าแต่เช้าตรู่แล้วสับตาด้วยแสงจากไฟฉายไปที่ปากกาเริ่มต้นของคุณโดยหวังว่าจะมีคนมีรหัสความปลอดภัยสำรองสำหรับหมายเลขของคุณแต่เป็นการเลือกน้ำผลไม้ กาแฟ ซีเรียล เนื้อเย็น ชีสและพาสต้า ซึ่งเป็นทาร์ตคัสตาร์ดที่น่ารับประทานของโปรตุเกส ที่โรงแรมของเรา ก่อนจะมีเปลขาขึ้นเนินไปยังจุดเริ่มต้นในเงาของโบสถ์ยุคกลางของ Evora ที่นี่บรรยากาศที่ผ่อนคลายยังคงดำเนินต่อไปเมื่อนักขี่เลือกที่จะอาบแดดมากกว่าที่จะก้มหน้าไปทางด้านหน้าของฝูง ให้ความรู้สึกเหมือนไปทัศนศึกษาช่วงปิดภาคเรียนมากกว่าการแข่งขันจักรยาน
ฉันพบกับ Martin Thompson และ Catherine Defense เจ้าภาพของเราในช่วงสุดสัปดาห์และกรรมการของผู้ให้บริการทัวร์ปั่นจักรยาน Cycling Through The Centuries เราเข้าร่วมโดยชาวอังกฤษเพียงคนเดียวจากนักแข่ง 900 คนที่เข้าร่วม - อดีตนักพายเรือสองคนชื่อ James และ John และโค้ชไตรกีฬา Fiona Hunter Johnston การเสร็จสิ้นกลุ่ม waifs และ strays ของเราคือ Vasco Mota Pereira นักขี่ชาวโปรตุเกสซึ่งเราได้พบในช่วงเวลาที่เหนือจริงในอาหารค่ำเมื่อเย็นวันก่อน
มาร์ตินเห็นเขาอ่านหนังสือเรื่อง Cyclist หน้าปกฉันเขิน เขาเดินทางจากปอร์โตเพื่อขี่รถในนามขององค์กรการกุศลออทิสติกชาวโปรตุเกส ซึ่งเขาอธิบายว่าชื่อนี้มีการแปลภาษาอังกฤษที่โชคร้ายของ 'Happy Endings Association'
ในประเพณีอันทรงเกียรติของนักปั่นจักรยานทั่วโลก เราได้ประเมินความสามารถในการขี่ของกันและกันโดยคร่าวๆ ด้วยคำถามที่ละเอียดและละเอียดถี่ถ้วน เช่น คุณขี่จักรยานอะไร คุณออกไปบ่อยแค่ไหน? และคุณแว็กซ์หรือโกนหนวดหรือไม่? ในตอนเย็น เราพอใจกับคำตอบของเรามากพอที่จะตกลงพบกันที่จุดเริ่มต้น
สองสามกิโลเมตรแรกจะพาเราไปตามถนนที่ปูด้วยหินที่แคบและต้องระมัดระวังตลอดเวลา ฉันพบว่าตัวเองอยู่บนพวงมาลัยของฟิโอน่าวัย 24 ปี เมื่อคืนฉันสามารถจับคู่ข้อมูลความร้อนของเธอได้อย่างง่ายดายที่โต๊ะอาหารค่ำ แต่สงสัยว่าฉันจะพยายามดิ้นรนเพื่อให้ตรงกับพลังงานของเธอบนท้องถนน แน่นอน เร็วที่สุดเท่าที่วงเวียนแรกเธอแสดงชั้นเรียนของเธอแล้วโดยการเข้าแถวที่สั้นที่สุดและสอดเข้าไปในการเย็บปะติดปะต่อภาพเคลื่อนไหวของเสื้อสโมสรและสโลแกนของผู้สนับสนุนข้างหน้าอย่างราบรื่น ไม่แปลกใจเลยที่ครั้งต่อไปที่ฉันเห็นเธอจะอยู่บนโพเดี้ยม (เธอไม่ใช่ฉัน) เมื่อเธอจะได้รับน้ำมันมะกอกขวดหนึ่งและเหรียญหนา ๆ สำหรับการเป็นหมัดเด็ดของผู้หญิงชั้นยอดคนที่สอง
ฟาดเพื่อหลอกลวง
ขณะที่ก้อนหินหันไปทางแอสฟัลต์และสถาปัตยกรรมเก่าแก่เปิดทางไปสู่ทุ่งนาที่ทอดยาวไปถึงขอบฟ้าที่ไร้เมฆ เราถูกพันกันไปตามถนนตรงที่มีลูกศรชี้ซึ่งมุ่งหน้าลงเขาจนแทบมองไม่เห็น Vasco ที่ดูอึดอัดเหมือน Richie Porte ในชุด Team Sky จำลองของเขา อยู่เคียงข้างฉันและในชั่วโมงแรกที่เรากำลังบิน โปรไฟล์เส้นทางดูแหลมคมกว่าภูมิประเทศที่เป็นลูกคลื่นเบาๆ รอบตัวเราในตอนนี้มาก ฉันรู้ว่าช่วงครึ่งหลังของปีนเขา 1,600 เมตรส่วนใหญ่จะมา แต่ยังไงก็ตามสำรวจเส้นขอบฟ้าอย่างใจจดใจจ่อ เช่น สารวัตร Clouseau ที่ตรวจหากับดักที่ผู้ช่วย Kato ตั้งไว้
ตำรวจนอกเครื่องแบบกำลังปิดถนนกลิ้งขณะที่เราดิ่งลึกเข้าไปในชนบท หนึ่งในนั้นเคลื่อนที่เคียงข้างฉัน เขาเพิ่งเห็นฉันถ่ายเซลฟี่และตอนนี้กำลังตะโกนใส่ฉันเป็นภาษาโปรตุเกส โชคดีที่เขายังยิ้มกว้าง วาสโกแปลว่า “เขากังวลว่าเขาอาจจะอยู่ในภาพ และคุณสามารถเห็นเขากินแซนด์วิช ซึ่งเขาคิดว่าจะดูไม่เป็นมืออาชีพมากนัก’
Vasco ชี้ให้เห็นว่าความเร็วเฉลี่ยของเราขยับขึ้น 42 กม./ชม. ในชั่วโมงที่แล้ว เราแซงหน้านักบิดได้หลายคะแนนแล้ว ซึ่งเป็นผลมาจากการออกสตาร์ทที่ท้ายกลุ่มเท่าๆ กับอย่างอื่น และตัดสินใจว่าเราควรพักหายใจโดยไปนั่งข้างหลังกลุ่มต่อไปที่เราจับได้
แต่ดูเหมือนว่าทุกวงจะช้าไปสำหรับเรา โมเมนตัมของเราไม่มีขอบเขต ฉันไม่สามารถพูดแทนวาสโกได้ แต่รู้สึกถึงแสงแดดที่แขนและขาที่เปลือยเปล่าของฉันหลังจากฤดูหนาวที่ไม่มีที่สิ้นสุดของสกอตแลนด์ได้ส่งเอ็นดอร์ฟินของฉันไปสู่พิกัด เราต้องควบคุมความอุดมสมบูรณ์นี้ ก่อนที่มันจะจบลงด้วยความเหนื่อยล้า เสียระเบียบข้างถนน เหมือนกับคนขี่ที่ไถลออกทางเลี้ยวซ้ายหักศอกข้างหน้าเราจริงๆ
การปีนครั้งแรกกะทันหันและชันจนกระตุกทุกเส้นเอ็น ข้อมือและน่องถูกกระตุ้นโดยทันทีขณะที่ฉันยืนบนแป้นเหยียบเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ออกตัวไม่มีแม้แต่ป้ายเตือน ถนนก็เพิ่มขึ้นถึง 15% ริบบิ้นของนักขี่โบยบินไปตลอดทางจนถึงเมืองป้อมปราการยุคกลางของมอนซาราซ ฉันกำลังดิ้นรนที่จะอยู่บนพวงมาลัยของ Vasco แต่เขาพิสูจน์แล้วว่าเป็นบ้านชั้นยอดของฉันแล้ว คอยตรวจสอบอยู่เสมอเพื่อให้แน่ใจว่าฉันอยู่ที่นั่น และพร้อมที่จะกลับเมื่อฉันไม่อยู่
เขาลากฉันผ่านคนขี่ไปตามคนขี่ จนกระทั่งเรามาถึงสถานีป้อนอาหารแห่งแรกในที่ปูด้วยหินซึ่งให้ทัศนียภาพอันน่าทึ่งของแม่น้ำ Guadiana อันกว้างใหญ่ที่กว้างใหญ่และพื้นที่ราบที่ห่างไกลของสเปน นั่นคือ 55 กม. แล้วเสร็จ เติมขวดน้ำอย่างรวดเร็วและเรากลับมาอีกครั้ง การตกลงอย่างรวดเร็วทำให้รู้ว่าตอนนี้เรากำลังปั่นไปในสายลมที่พัดแรงซึ่งจะหลอกหลอนเราตลอดระยะทางที่เหลือ
หมูดำกับล้อลาก
ชนบทดูราบเรียบ แต่ในความเป็นจริงนั้นอยู่ใกล้กับถนนที่คดเคี้ยวของดินแดน Spring Classics มากขึ้นเราอยู่ในใจกลางของภูมิภาค Alentejo ซึ่งมีชื่อเสียงจากหมู่บ้านที่มีปูนขาว หมูดำ และต้นคอร์ก (ระหว่างขับรถจากลิสบอน เราแวะที่สถานีบริการที่ซึ่งทุกอย่างในร้านดูเหมือนทำจากไม้ก๊อก ทั้งกระเป๋าถือ เข็มขัด ผ้ากันเปื้อน และรองเท้า) นอกจากนี้ยังมีภูมิทัศน์โล่งๆ มากมายระหว่างการตั้งถิ่นฐาน ซึ่งหมายถึงการทอดยาวของ ถนนที่ตรงไปอย่างไม่ลดละที่กลุ่มคนขี่กลุ่มเล็กๆ ดิ้นรนเพื่อผลัดกันหลบลม
โชคดีที่ฉันมีวาสโก้ ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการดึงหน้ายาวและใจกว้าง และพระเจ้าช่วยทุกคนที่พยายามจะผูกปมกับเรา – Vasco เปลี่ยนจากผู้อ่านนักปั่นจักรยานที่มีมารยาทอ่อนโยนไปเป็นนักเลงคำรามที่กล่าวหาว่าเหลียวหลังมองล้อรถ 'Passem pela frente!' เขาตะโกน - 'มาที่หน้า!' - แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วผู้กระทำความผิดส่วนใหญ่จะหวาดกลัวและถอยหนี (ในเรื่องนี้ ค่อนข้างช็อกเมื่อเห็น Vasco พักหายใจบนพวงมาลัยของนักปั่นที่กำลังปั่นจักรยานด้วยแขนข้างหนึ่งอยู่ในสลิง'ไม่รู้จริงๆ นะ' เขาท้วงทีหลัง)
เราขอพักจากลมเป็นครั้งคราวเมื่อเราปั่นจักรยานไปตามถนนแคบๆ ของหมู่บ้านซึ่งบ้านที่ล้างด้วยสีขาวมีขอบสีเหลืองและสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นการป้องกันโรคระบาดและ "ตาชั่วร้าย" แบบดั้งเดิม ผู้อยู่อาศัยจำนวนมากได้ออกมาจากบ้านของพวกเขาเพื่อปูทางเท้า – บางคนยังอยู่ในชุดนอน – และให้กำลังใจพวกเรา แต่เป็นกรณีของชิงช้าและวงเวียน: สิ่งที่เราได้รับในที่กำบังเราสูญเสียความสะดวกสบายเพราะมันหมายถึงการกระโดดข้ามถนนที่ปูด้วยหินอย่างสม่ำเสมอซึ่งความคิดของแอสฟัลต์ถูกมองข้ามไปว่าเป็นงานของมาร
แอนตี้ไคลแม็กซ์ของถนนเอ
ย้อนกลับไปในชนบทที่ทุ่งมีจุดสีเหลืองและม่วงของหมาป่าและลาเวนเดอร์ป่า ภูมิทัศน์กำลังเปลี่ยนไป แม้จะแทบไม่เป็นภูเขา แต่ก็มีแนวเขา - Serra de Ossa - ปรากฏให้เห็น ถนนคดเคี้ยวผ่านเอเคอร์ของป่ายูคาลิปตัสไปยังจุดสูงสุดของเส้นทาง - 500 เมตร - ก่อนการลงเขายาวจะพาเรากลับไปที่บ้านตรง
ส่วนสุดท้ายนี้ค่อนข้างจะต่อต้านไคลแม็กซ์ ดังที่ Vasco พูดไว้ว่า 'มันคือ estradas nacionais [A-roads] ทั้งหมด ซึ่งดูเหมือนไม่จำเป็นเลยสักนิด โดยส่วนตัวฉันจะปีนขึ้นไปอีกสักสองสามตัว’
อีก 10 กม. เราปีนขึ้นไปอีกอันสั้นๆ แล้วฉันก็รู้สึกว่าอยู่คนเดียว ฉันมองไปข้างหลังและไม่มีวี่แววของร้อยโทผู้ซื่อสัตย์ของฉัน ฉันช้าลงและ Vasco ปรากฏขึ้นโบกมือให้ฉันเพื่อดำเนินการต่อ ถ้าฉันทำได้ ฉันมีโอกาสดีที่จะสร้างเวลาเป้าหมายเป็นห้าชั่วโมงครึ่ง ฉันมองย้อนกลับไปที่ Vasco ที่กำลังดิ้นรนอย่างเห็นได้ชัดในชุด Team Sky ของเขาและสงสัยว่า Wiggo จะทำอะไร ฉันตัดสินใจที่จะรอ วาสโกตามทันและพูดว่า 'เขาเป็นคนที่มีค้อน แกเรียกมันว่าอะไรนะ ไอ้โง่?’
เขาขึ้นพวงมาลัยของฉัน แล้วเราก็กลับมาที่ Evora ด้วยกัน และทำให้รอบชิงชนะเลิศ 300 ม. ไต่ผ่านประวัติศาสตร์ 2,000 ปีเคียงข้างกัน
evoragranfondo.com
