จากตีนเขาไปจนถึงจ่ายบอลสูง La Fausto Coppi sportive เปิดเผยสิ่งที่อาจจะมาใน The Tour
ชื่อเฟาสโต คอปปี ร่ายมนต์ภาพมากมายในใจของนักปั่นจักรยาน: หุ่นที่เพรียวบางด้วยจมูกที่เพรียวของเขาและสไตล์การถีบที่สง่างาม ถนนลูกรังของอิตาลีหลังสงคราม; การแข่งขันกับ Gino Bartali มันเป็นยุคขาวดำของจักรยานเหล็กบาง คลิปหนีบเท้า และยางท่อที่พันรอบไหล่ มันเป็นช่วงเวลาแห่งการฟื้นฟูสำหรับทั้งยุโรปและกีฬาปั่นจักรยาน และ Coppi ก็ครองตำแหน่งหลังได้อย่างสมบูรณ์จนทำให้เขาได้รับฉายาว่า Il Campionissimo ซึ่งเป็นแชมป์ของแชมเปี้ยน ด้วยชื่อเสียงดังกล่าว กีฬาที่เรียกตัวเองว่า La Fausto Coppi มีอะไรมากมายให้ต้องเผชิญโชคดีที่ฉันค้นพบตลอดเจ็ดชั่วโมง 177 กม. และ 4, 125 ม. ของทางขึ้นแนวตั้งที่ขับผ่านใต้ล้อของฉันในการทดสอบนี้ ชื่อนั้นสมเหตุสมผลทั้งหมด
กำลังเตรียม
ฉันมาถึงเมือง Cuneo ในภูมิภาค Piedmont ดั้งเดิมของ Coppi ก่อนพิธีเปิด 'Nations Ceremony' ในวันเสาร์ งานเบื้องต้นนี้ ซึ่งเป็นแบบฉบับของกีฬายุโรป จะจัดขึ้นที่หมู่บ้านการแข่งขันหนึ่งวันก่อนการขี่ เป็นโอกาสที่จะลงนามและเพิ่มขนาดนักขี่ที่ฉันจะแบ่งปันถนนในวันพรุ่งนี้ เมื่อพิจารณาจากความพันกันของขาสีบรอนซ์และเส้นเอ็นที่เดินไปมารอบๆ กระโจม ฉันรู้สึกว่ามีเพียงไม่กี่คนที่กำลังวางแผนวันสบายๆ บนอาน
เมื่อตกลงเรื่องการลงทะเบียนแล้ว ก็ออกไปหามอเตอร์ไซค์ที่จ้างให้ขี่ฉันหาทางไปร้านจักรยานในท้องถิ่น Cicli Pepino และในไม่ช้าก็พบว่าเจ้าของ Michele Pepino เป็นผู้ชนะเจ็ดครั้งของ La Fausto Coppi หยิบโดย Francesco Moser มืออาชีพในฉบับปฐมฤกษ์ปี 1987 เขาไปรับของที่ริบมาได้เกือบทุกปีจนถึงปี 1996 และในขณะที่เขากำลังปรับความสูงของอานของฉันเอง ฉันพยายามดึงคำแนะนำบางอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่รอฉันอยู่ ตอนเช้า.
‘นี่คือการปีนสี่แบบที่แตกต่างกัน’ เขาเล่าให้ฉันฟังผ่านนักแปลสองคนแยกกัน ขณะที่ชี้ไปที่ยอดแหลมที่เป็นลางไม่ดีในแผนที่โปรไฟล์เส้นทางของฉัน เขาชี้ไปที่การปีนเขาที่สำคัญ - Santuario di Valmala, Piatta Soprana, Colle Fauniera อันยิ่งใหญ่และ Madonna del Colletto - และบอกฉันว่า 'คุณต้องขี่มันแตกต่างกัน โดยเฉพาะ Fauniera คุณต้องใจเย็นๆ ในอิตาลีเราใช้คำว่าเปียโน' ฉันคิดว่าเฉพาะชาวอิตาลีเท่านั้นที่สามารถใช้คำที่สง่างามเช่นนี้บรรยายการขี่ช้าๆ ได้ ราวกับว่าการขี่อย่างสง่างามเป็นสิ่งที่สงวนไว้สำหรับพวกเขาโดยเฉพาะสำหรับ Coppiแต่มิเชลตัดความคิดของฉันให้สั้นลง 'การสืบเชื้อสายก็เช่นกัน ระวังให้ดี – พวกมันเป็นเทคนิคมาก ' เขากล่าวด้วยความกังวล ตบอากาศต่อหน้าเขาด้วยฝ่ามือที่ยื่นออกมา 'เปียโน เปียโน เปียโน'
แสงแดดที่ส่องลงมาที่ถนนหินขัดของคูเอโนในยามเช้าตรู่ ผู้เริ่มเล่นมากกว่า 2, 000 คนอัดแน่นไปด้านหลังโครงสำหรับตั้งสิ่งของที่พองได้ โดยแต่ละตัวมีเสื้อแข่ง La Fausto Coppi ชุดเดียวกัน พูดคุยกันท่ามกลางอากาศเย็นในตอนเช้า ท้องฟ้าสีชมพูสีฟ้าที่ว่างเปล่าแผ่ขยายสูงเหนือจัตุรัสกลาง เชื่อมช่องว่างระหว่างปากกาเริ่มต้นที่เรารออยู่กับ Maritime Alps ที่ปกคลุมด้วยหิมะ ซึ่งมองเห็นได้เฉพาะเหนือหลังคาดินเผา
Coppi คว้าชัยชนะที่โด่งดังที่สุดครั้งหนึ่งของเขาหลังจากเวทีจาก Cuneo ในปี 1949 Giro d'Italia ซึ่งเขาได้ใช้เวลาเกือบ 12 นาทีกับ Gino Bartali ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชาติและคู่แข่งสำคัญของเขาในเวทีที่ 17 มัน เป็นความพยายามในการข้ามเทือกเขาแอลป์ที่มีพรมแดนติดกับฝรั่งเศส ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลดอกแมกเลียโรซาเป็นครั้งสุดท้ายในปีนั้น และไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมพวกเขาถึงได้เพิ่มบันทึกลงในไฟแห่งความสัมพันธ์อันอื้อฉาวอันฉาวโฉ่ของพวกเขาสำหรับฉันมันเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ใส่ใจมากกว่า และฉันทิ้งขอบคูเอโอไว้ท่ามกลางวงล้อของกลุ่มใหญ่กลุ่มสุดท้ายที่ก่อตัวขึ้น ฉันมองข้ามไหล่ของฉันไปที่ยอดเขาที่กำลังสูงขึ้นขณะที่เราเดินไปทางเหนือผ่านไร่องุ่น Piedmont ไปยัง Costigliole Saluzzo ก่อนที่จะไปตามเส้นทาง Francia และทางผ่าน Colle dell'Agnello ที่น่าอับอาย
ดินแดนเวอร์จิ้น
จุดเริ่มต้นของการปีน Santuario di Valmala ซึ่งพุ่งออกจาก Agnello นั้นใช้เวลา 52 กม. ในการขี่และให้การเหนี่ยวนำที่โหดร้ายต่อเมตรแนวตั้งจำนวนมากที่จะได้รับในวันนี้ ทางลาดสูงชันสลับสับเปลี่ยนกับส่วนของถนนบรรเทาทุกข์เล็กน้อย (ถนน 'ฟอลโซเปียโน' ตามที่ชาวบ้านเรียกกัน) ทำให้จังหวะเข้าถึงได้ยาก และการพยายามเจาะลึกสีแดงก็ง่ายเกินไป ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่มั่นของ Knights Templar และต่อมาเป็นสถานที่พบเห็นการประจักษ์ของพระแม่มารีหลายครั้ง การปีนเขา Valmala นั้นเรียงรายไปด้วยรูปปั้น Mother Mary ที่แกะสลักไว้ในกำแพงหินด้านบนพวกเขามองอย่างไม่สะทกสะท้านขณะที่ฉันดิ้นรนผ่านปิ่นปักผมแต่ละอัน
เมื่อเห็นยอด 1,380 ม. พร้อมกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ฉันสงสัยว่าการประจักษ์ที่น่าอัศจรรย์อาจเป็นผลมาจากความเพ้อที่โจมตีผู้คนที่ปีนขึ้นไปที่นี่หรือไม่ ฉันยังไม่เห็นภาพหลอนเลย แต่การปีนขึ้นอันดับหนึ่งนั้นไม่ง่ายเลย ฉันเหลือบเห็น Monte Viso สูง 3, 841 เมตรที่อยู่ข้างหลังฉันขณะที่ฉันเลี้ยวโค้งสุดท้าย แต่ในไม่ช้าฉันก็หายเข้าไปในป่า Pian Pietro ขณะที่ถนนพลิกกลับ และฉันเริ่มต่อรองลงไปตามต้นไม้ – นิ้วของฉันเลื่อนไปมาเหนือต้นไม้ เบรกตามคำพูดลามกของมิเชล
กลุ่มที่แข็งแกร่งกว่าร้อยกลุ่มที่เปิดตัวในคูเอโอก่อนหน้านี้ได้เริ่มสลายไปทีละน้อย และผมกวาดไปรอบๆ กิ๊บติดผมสองสามอันสุดท้ายในกลุ่มของนักปั่นอีกสี่คน เราสลับเปลี่ยนบนแฟลตโดยมองออกไปที่พื้นราบที่บุกรุกไปยังกำแพงหินที่อยู่ไกลออกไป หมอกควันในช่วงเช้ายังคงปกคลุมพื้นที่ลาดด้านล่าง ในขณะที่ส่วนที่เหลือของหิมะในฤดูหนาวก็ปกคลุมยอดของมันไม่นานเราก็ถึงเมือง Dronero และจุดเริ่มต้นของการปีนที่สอง
Dronero ผ่านไปอย่างรวดเร็วในถนนที่ปูด้วยหินที่คับคั่ง ซุ้มประตูที่มีแสงสลัว และกลุ่มคนในพื้นที่ปรบมือเป็นระยะๆ เสื้อคลุมแขนของ Piedmont แขวนอยู่บนธงเหนือศีรษะที่ประดับประดาอย่างวิจิตรบรรจง และเมื่อสะพานที่มีหอคอยสูงมองลงมาด้านล่าง ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันกำลังผ่านนวนิยายของแดน บราวน์ การปีนขึ้นไปนอกเขตชานเมือง Piatta Soprana เป็นความพยายามที่มั่นคงกว่า Valmala ด้วยทิวทัศน์อันยอดเยี่ยมของเนินเขาโดยรอบซึ่งเต็มไปด้วยพืชพรรณมากมายจนเกือบจะดูเป็นเขตร้อน แต่ด้วยพื้นผิวถนนที่ทรุดโทรมและนักขี่เริ่มซิกแซกข้ามถนน มันก็บ่งบอกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นเช่นกัน ทางลงอันยากเย็นอีกครั้งก็เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น หลังจากขับไปได้ 100 กม. ทั้งความสนใจและแป้นเหยียบของ Colle Fauniera อันทรงพลังของฉันสามารถเริ่มที่จะเหยียบคันเร่งได้
ยอดภูเขา
ที่ความยาวเกือบ 23 กม. และสูงสุดที่ 2,480 ม. การปีนครั้งนี้มีทั้งระยะทางที่ยาวที่สุดและสูงที่สุด (เป็นถนนลาดยางที่สูงที่สุดเป็นอันดับที่ 15 ในยุโรป) ฉันจะเคยปั่นจักรยานหรืออย่างอื่น ปัจจุบันแคระแกร็นแคระคู่ของมันเกือบสองเท่า ฉันจำคำพูดของ Michele ได้อีกครั้ง – ปฏิบัติกับแต่ละการปีนต่างกัน – และตั้งใจที่จะถือว่าสิ่งนี้เป็นการทดสอบเทือกเขาแอลป์ที่แท้จริง เช่นเดียวกับการขึ้นเขาจำนวนมากที่เริ่มขึ้นในหุบเขาแม่น้ำที่มีป่าทึบ ระดับของกรานาที่มีการไล่ระดับที่นุ่มนวลและเปลือกหุ้มที่กำบังซึ่งมักจะตำหนิตอนของการเร่งความเร็วก่อนเวลาอันควร และผลที่ตามมาคือการเผาไหม้ที่ขาเมื่อการปีนเขาที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้น เมื่อได้รับคำเตือนล่วงหน้าแล้ว ฉันปล่อยให้กลุ่มรอบๆ ตัวหายไประหว่างทางขณะที่ฉันคลิกเฟืองสองสามตัวแล้วบอกตัวเองให้ขี่เปียโน
ถนนเกาะติดกับลำธารหินและเริ่มบิดไปมาขณะที่มันเลือกทางออกจากต้นไม้ไปยังหมู่บ้าน Castelmagno ซึ่งเป็นบ้านของชีสที่มีชื่อเดียวกันโฆษณาลอกคราบสำหรับ formaggio ถูกวาดบนบานประตูไม้สักสองสามบาน ทางลาดจะรุนแรงขึ้นเล็กน้อยเมื่อมุ่งหน้าออกจาก Castelmagno – มากถึง 14% – และในขณะที่ความเร็วของฉันช้าลงเป็นระดับที่แมลงวันบินวนเวียนอยู่ในหัวของฉันอย่างอับอาย ฉันก็เริ่มประสบกับสถานการณ์ที่รบกวนจิตใจฉัน ฉันเป็นตะคริวที่ท้องตั้งแต่ก่อนปีนขึ้นครั้งแรก ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันเป็นอาหารเช้าแบบเอสเพรสโซ่สามแก้ว และผลที่ตามมาก็คือการละเลยที่จะกินให้เพียงพอ การเหยียบคันเร่งอย่างแรงอย่างน้อยก็เปลี่ยนความเจ็บปวดจากท้องของฉันได้ แต่ฉันน้ำมันใกล้หมดจนเป็นอันตราย และฉันก็มองขึ้นไปที่สถานีป้อนอาหารกลางทางที่ Santuario di San Magno
เมื่อมาถึง ฉันกินขนมปัง ผลไม้แห้ง แฮมและชีส – ไม่ใช่ Castelmagno ฉันอาจเพิ่ม – และใส่กลับเข้าไปใหม่ เมื่อออกจากต้นไม้ ภูมิทัศน์จะเปิดออกเป็นแอ่งสีเขียวกว้าง ล้อมรอบด้วยหินกรวดขรุขระความสงบสุขถูกทำลายโดยเสียงกระดึงเบา ๆ ของคาวเบลล์เท่านั้น มีอยู่ช่วงหนึ่ง ฉันถูกบังคับให้ลงจากหลังม้าในขณะที่ชาวนาที่ตากแดดตากฝนไล่ต้อนฝูงสัตว์ของเขาจากด้านหนึ่งของถนนไปอีกด้านหนึ่ง และฉันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกราวกับว่าฉันกำลังขี่ผ่านฉากที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยตั้งแต่ที่ Coppi เป็นพยาน เมื่อปิ่นปักผมขึ้นไปบนก้อนเมฆ ฉันสังเกตเห็นความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างความสูง ขาของฉัน และพื้นผิวถนน เมื่ออันแรกเพิ่มขึ้น สองอันหลังก็เสื่อมลง ถนนที่สูงกว่า 2,000 เมตรถูกลดขนาดลงจนกลายเป็นแถบแอสฟัลต์ที่พังทลายไม่กว้างไปกว่าค้ำยันที่คืบคลานไปตามกำแพงด้านเหนือของหุบเขา มันถูกปูครั้งแรกในปี 1992 และฉันคิดว่าหน่วยงานทางหลวงของอิตาลีไม่ได้เข้าเยี่ยมชมตั้งแต่นั้นมา
Giro d'Italia ได้เดินผ่าน Fauniera pass เพียงครั้งเดียวบนเวที 14 ในปี 1999 Paolo Salvodelli เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดของเวที แต่ Marco Pantani ฮีโร่ผู้อมตะของ tifosi ได้รับสีชมพูในวันนั้น และรูปปั้นของเขาตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาฉันต้องสงสัยว่าบัตรผ่านที่ปรากฏใน Giro เพียงครั้งเดียวมาได้อย่างไรจึงมีชื่อเสียงถึงขนาดมีรูปปั้นของนักปั่นจักรยานอยู่บนยอดเขา ฉันถามผู้ขับขี่บนไหล่ของฉันและเขาจ้องมาที่ฉันสักครู่ก่อนที่จะพูดว่า 'The Giro มาที่นี่ หาก Giro เยี่ยมชมการปีนเขาก็มีชื่อเสียง เพียงครั้งเดียว’
ขณะที่ฉันวาดระดับกับรูปปั้นปันตานี ฉันไปถึงจุดสูงสุดของวันที่ 2, 480 เมตร ท่ามกลางเสียงอึกทึกของสถานีป้อนอาหาร ฉันสังเกตเห็นป้ายที่เน้นชื่อสำรองของ Fauniera: Colle dei Morti – 'Hill of the Dead' - เพื่อระลึกถึงการต่อสู้นองเลือดระหว่างฝรั่งเศส-สเปน-พีดมอนเตสในศตวรรษที่ 17 และพิจารณาว่าชื่อนั้นมีความเกี่ยวข้องอย่างต่อเนื่องสำหรับสิ่งเหล่านั้น ที่ความเมตตาของมันในวันนี้ แต่ถ้าการขึ้นเขา 23 กม. เป็นบ่อเกิดแห่งชีวิต การลงเขาที่ยาวเท่ากันก็เป็นยาชูกำลังในขณะที่มันกวาดลงมาตามหุบเขา Stura di Demonte ที่อยู่ติดกัน การพลิกกลับทางเทคนิค ทางตรงที่ดิ่งลงเหว และปศุสัตว์ที่หลงทาง ทำให้มีข้อผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ความแคบของมันทำให้ความเร็วเกินจริงเท่านั้น และจะลงโทษผู้ที่ปล่อยให้สายตาเพ่งมองความงามโดยรอบนานเกินไปเล็กน้อย
แตกแล้วก็แส้
ตอนนี้ขี่โซโล ผมติดตามการรวมตัวของจอมพลชี้และซากระเบิดของกลุ่มนักบิดที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นกลุ่มที่เข้าเส้นชัย เส้นทางเดินตามเส้นทางของ Giro ปี 1999: ลงไปตาม Fauniera และตามพื้นหุบเขา ก่อนที่จะส่งแส้แส้ขั้นสุดท้ายในรูปของ Madonna del Colletto เมื่อเทียบกับเฟานิเอร่าแล้ว มันก็แค่จุดเล็กๆ แต่ขาที่อ่อนล้าของฉันกำลังบ่นเกี่ยวกับกำแพง 1,310 เมตรที่กลับบ้าน
เมื่อขึ้นเขาแล้ว ฉันขี่ผ่านเมือง Borgo San Dalmazzo ซึ่งเป็นเมืองสร้างฉาก Giro และต่อไปยัง Cuneo ตามถนนที่คดเคี้ยวและรวดเร็ว โดยตอนนี้มือของฉันวางอยู่บนหยดด้วยความกระหายที่จะจบ กลุ่มนักขี่แปดคนหรือมากกว่านั้นเดินผ่านไปพร้อมกับเสียงแตรของตำรวจ moto ไม่หยุดหย่อนและฉันล็อคล้อของพวกเขาการคำนวณตาเหลือบไปที่ใบหน้าและขาของฉัน – พวกเขากังวลว่าฉันอาจต้องการแข่งกับที่ 500 และทุกที่ ฉันปล่อยให้พวกเขาไป แต่กระนั้นก็สนุกกับการนั่งฟรีไปตามถนนที่มีต้นไม้เรียงรายไปจนจบในจัตุรัส ความทรงจำของการจากไปภายใต้ท้องฟ้าที่อรุณรุ่งเมื่อเจ็ดชั่วโมงที่แล้วตอนนี้อยู่ห่างไกลอย่างน่าตกใจ ฉันแล่นข้ามเส้นชัยและต่อสู้ฝ่าฟันเพื่อคืนจักรยานให้มิเคเล่ 'เป็นอย่างไรบ้าง' เขาถามขณะที่ฉันนั่งพองตัวบนท่อบนของฉัน ฉันบีบน้ำหยดสุดท้ายที่เหลืออยู่ใน bidon ของฉันเข้าปาก ยักไหล่แล้วนอนยิ้มกว้าง: 'เปียโน'
ขอบคุณ
ความลื่นไหลของทริปของเราอยู่ที่ Luis Rendon แห่ง High Cadence Cycling Tours (highcadencecyclingtours.com) ซึ่งจัดทริปไปงานปั่นจักรยานทั่วอิตาลีและได้เห็น
การเดินทางของเราผ่านไปอย่างไม่ติดขัด ขอขอบคุณ Michele Pepino แห่ง Cicli Pepino สำหรับการเช่าจักรยานยนต์และคำแนะนำอันล้ำค่า เยี่ยมชม good-bikes.net สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม
